اصطلاحات دندانپزشکی

واژه نامه اصطلاحات بالینی دندانپزشکی

پرداختن به اصطلاحات بالینی که اغلب هنگام انتخاب کد CDT مناسب برای نگهداری سوابق بیمار و آماده سازی ادعا با آن مواجه می شوند.
معرفی
اصطلاحات زیادی وجود دارد که روزانه توسط دندانپزشکان و کارکنان آنها در ارائه مراقبت به بیماران، نگهداری سوابق بیمار و تهیه ادعا استفاده می شود. بسیاری از اصطلاحات آشنا هستند، به خصوص برای افراد با تجربه. با این حال، دندانپزشکان و کارکنان جدید ممکن است چندان آشنا نباشند – و با گذشت زمان اصطلاحات جدید استفاده می شوند و اصطلاحات قدیمی برای وضوح تجدید نظر می شوند.
واژه نامه – اصطلاحات بالینی

(کلمات و اصطلاحات به صورت پررنگ در این واژه نامه تعریف شده اند. برای رفتن به آن بخش، روی یک حرف کلیک کنید.)

واژه نامه قسمت 1 اصطلاحات بالینی را تعریف می کند که اغلب هنگام انتخاب کد CDT مناسب برای نگهداری سوابق بیمار و آماده سازی ادعا با آن مواجه می شوند. این اصطلاحات اغلب در (1) نام‌گذاری‌ها و توصیف‌گرها و (2) طرح‌های درمانی و سوابق بیمار یافت می‌شوند. ADA تصدیق می کند که واژه نامه های توسعه یافته توسط سایر سازمان های دندانپزشکی ممکن است متفاوت باشند (به عنوان مثال، محتوای فنی)، و مکمل تمرکز این واژه نامه در نظر گرفته می شوند.
آ

آبسه: التهاب موضعی حاد یا مزمن، احتمالاً همراه با تجمع چرک، همراه با تخریب بافت و اغلب تورم. معمولا ثانویه به عفونت

آبسه حاد پری رادیکولار یا حاد آپیکال – یک واکنش التهابی به عفونت پالپ و نکروز که با شروع سریع، درد خود به خود، حساسیت دندان به فشار، تشکیل چرک و تورم نهایی بافت‌های مرتبط مشخص می‌شود. همچنین ممکن است به عنوان آبسه پری آپیکال حاد، آبسه حاد آلوئولی، آبسه دندان آلوئولار، آبسه ققنوس، آبسه برگشتی، آبسه آپیکال ثانویه نیز شناخته شود.

آبسه مزمن پری رادیکولار یا پری آپیکال مزمن – یک واکنش التهابی به عفونت پالپ و نکروز که با شروع تدریجی، ناراحتی کم یا بدون و ترشح متناوب چرک از طریق یک دستگاه سینوسی مرتبط مشخص می شود. همچنین ممکن است به عنوان آبسه آلوئولار مزمن، آبسه اپیکال مزمن، آبسه دندان آلوئولار مزمن، پریودنتیت چرکی آپیکال، پریودنتیت چرکی اطراف رادیوکولار نیز شناخته شود.

اباتمنت: اصطلاحی با معانی متفاوت بسته به سناریوی بالینی.

کیس ایمپلنت – فیکسچری که بین بدنه ایمپلنت (معروف به پست ایمپلنت) و پروتز ترمیمی (به عنوان مثال تک تاج، دندان مصنوعی) قرار می گیرد.

کیس دندان طبیعی – دندانی که به عنوان تکیه گاه یک انتهای پروتز استفاده می شود.

تاج اباتمنت: تاج مصنوعی همچنین برای نگهداشتن یا حمایت از پروتز دندان استفاده می شود.

الحاق: افزودن یک نمونه آزمایش، که قبلاً توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی جمع آوری شده بود، به مجموعه نمونه های آزمایشگاهی. ثبت داده‌های شناسایی ضروری نمونه در فایلی که در آزمایشگاه نگهداری می‌شود به ترتیب زمانی جمع‌آوری نمونه‌های آزمایشگاهی؛ انتساب به نمونه یک کد شناسایی

اسید اچینگ: استفاده از یک ماده شیمیایی اسیدی برای آماده سازی مینای دندان و یا سطح عاج دندان به منظور ایجاد احتباس برای باندینگ.

چسبندگی: حالتی که در آن دو سطح توسط نیروهای شیمیایی یا فیزیکی یا هر دو با یا بدون کمک چسب به هم متصل می شوند. چسبندگی یکی از جنبه های پیوند است.

چسب: هر ماده ای که دو یا چند سطح را به هم بپیوندد یا چسبندگی نزدیک ایجاد کند. ماده میانی که باعث می شود دو ماده به یکدیگر بچسبند.

کمکی: یک درمان ثانویه علاوه بر درمان اولیه.

دندان بزرگسالان: به تعریف دندان دائمی مراجعه کنید.

آلوژنیک: متعلق به یک گونه، اما از نظر ژنتیکی متفاوت است. رجوع به پیوند شود.

آلوپلاستیک: به مواد مصنوعی اطلاق می شود که اغلب برای تقویت یا جایگزینی بافت استفاده می شود.

آلیاژ: ترکیبی که دو یا چند عنصر را با هم ترکیب می‌کند که ویژگی‌هایی در هیچ یک از عناصر تشکیل‌دهنده وجود ندارد. گاهی برای اشاره به آمالگام استفاده می شود.

آلوئولار: اشاره به استخوانی است که دندان به آن چسبیده است.

آلوئولوپلاستی: روش جراحی برای بازسازی استخوان پشتیبان، گاهی اوقات برای آماده سازی پروتز.

آمالگام: آلیاژی است که در ترمیم های مستقیم دندان استفاده می شود. به طور معمول از جیوه، نقره، قلع و مس به همراه سایر عناصر فلزی که برای بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی اضافه می‌شوند، تشکیل شده است.

بی دردی: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

تاج آناتومیک: قسمتی از دندان که معمولاً توسط مینای دندان پوشانده می شود.

فرعی: تابع یا کمکی برای چیزی یا دیگری. مکمل

بیهوشی: روشی که سطح اضطراب یا درد بیمار را کنترل می کند. تحویل یک عامل القا کننده بیهوشی توسط دندانپزشک یا سایر پزشکان مراقبت های بهداشتی توسط هیئت های دندانپزشکی دولتی تنظیم می شود. خط مشی و دستورالعمل های بیهوشی ADA به صورت آنلاین (www.ADA.org) در دسترس است. برای اطلاعات کامل و به روز به این منابع مراجعه کنید.

عبارات زیر در مورد روش های کنترل اضطراب و درد در نامگذاری ها و توصیفگرهای کد CDT یافت می شود:

بی دردی – کاهش یا از بین بردن درد.

اضطراب

کاهش یا از بین بردن اضطراب است.

آرام‌بخشی عمیق – افسردگی ناشی از دارو که طی آن بیماران نمی‌توانند به راحتی برانگیخته شوند، اما به دنبال تحریک‌های مکرر یا دردناک به طور هدفمند پاسخ می‌دهند. توانایی حفظ مستقل عملکرد تهویه ممکن است مختل شود. بیماران ممکن است برای حفظ یک راه هوایی ثبت شده نیاز به کمک داشته باشند و تهویه خود به خودی ممکن است ناکافی باشد. عملکرد قلب و عروق معمولا حفظ می شود.

بیهوشی عمومی – از دست دادن هوشیاری ناشی از دارو که در طی آن بیماران حتی با تحریک دردناک بیدار نمی شوند. توانایی حفظ مستقل عملکرد تهویه اغلب مختل می شود. بیماران اغلب برای حفظ یک راه هوایی ثبت شده نیاز به کمک دارند و تهویه با فشار مثبت ممکن است به دلیل تهویه خودبخودی افسرده یا افسردگی ناشی از دارو در عملکرد عصبی عضلانی مورد نیاز باشد. عملکرد قلب و عروق ممکن است مختل شود.

استنشاق – یک روش تجویز که در آن یک عامل گازی یا فرار به ریه ها وارد می شود و اثر اولیه آن به دلیل جذب از طریق رابط گاز / خون است.

داخل وریدی – یک روش تجویز که در آن عامل بیهوشی مستقیماً به سیستم وریدی بیمار وارد می شود.

بی حسی موضعی – از بین بردن احساس، به ویژه درد، در یک قسمت از بدن با استفاده موضعی یا تزریق منطقه ای یک دارو.

آرام‌بخشی حداقل – سطح هوشیاری با حداقل افسرده‌ای که با روشی دارویی تولید می‌شود، که توانایی بیمار را برای حفظ مستقل و مداوم راه هوایی و پاسخ طبیعی به تحریک لمسی و فرمان کلامی حفظ می‌کند. اگرچه عملکرد شناختی و هماهنگی ممکن است نسبتاً مختل شود، عملکردهای تهویه و قلبی عروقی تحت تأثیر قرار نمی گیرند.

آرام‌بخشی متوسط – یک افسردگی هوشیاری ناشی از دارو که طی آن بیماران به طور هدفمند به دستورات کلامی، به تنهایی یا همراه با تحریک لمسی سبک، پاسخ می‌دهند. هیچ مداخله ای برای حفظ یک راه هوایی ثبت شده لازم نیست و تهویه خود به خودی کافی است. عملکرد قلب و عروق معمولا حفظ می شود.

غیر وریدی – روشی برای تجویز که در آن عامل بیهوشی مستقیماً به سیستم وریدی بیمار وارد نمی شود.

بی حسی بلوک منطقه ای – نوعی بی حسی موضعی که باعث بی حسی در نواحی دهان و صورت می شود.

بی حسی بلوک تقسیم سه قلو – نوعی بی حسی موضعی که تزریق دارویی است که به تسکین درد صورت کمک می کند.

روش های تجویز

روده ای – هر روش تجویزی که در آن عامل از طریق دستگاه گوارش (GI) یا مخاط دهان (به عنوان مثال دهانی، رکتوم، زیرزبانی) جذب می شود.

استنشاق – یک روش تجویز که در آن یک عامل گازی یا فرار به ریه ها وارد می شود و اثر اولیه آن به دلیل جذب از طریق رابط گاز / خون است.

تزریق تزریقی – یک روش تجویز که در آن دارو دستگاه گوارش (GI) را دور می زند (یعنی عضلانی [IM]، داخل وریدی [IV]، داخل بینی [IN]، زیر مخاطی [SM]، زیر جلدی [SC]، داخل استخوانی [IO]. )

ترانس درمال – یک روش تجویز که در آن دارو از طریق چسب یا یونتوفورز از طریق پوست تجویز می شود.

transmucosal – یک روش تجویز که در آن دارو در سراسر مخاط مانند داخل بینی، زیر زبانی یا رکتوم تجویز می شود.

ناهنجاری: انحراف از ساختار، رشد، رشد یا عملکرد طبیعی آناتومیک. یک ناهنجاری

سیستم شماره گذاری دندان ANSI/ADA/ISO: به مشخصات شماره 3950 مراجعه کنید.

قدامی: قسمت مرکزی فک پایین و فک بالا، جانبی و کاسپید. کدهای دندان های قدامی در سیستم شماره گذاری دندان جهانی/ملی 6 تا 11 (فک بالا) و 22 تا 27 (فک پایین) برای دندان دائمی هستند. C از طریق H (فک بالا)، و M تا R (فک پایین) برای دندان های اولیه. این نیز اصطلاحی است که به طور کلی به دندان ها و بافت های واقع در جلوی دهان اطلاق می شود.

Anxiolysis: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

اپکس: نوک یا انتهای انتهای ریشه دندان.

آپکسیشن: فرآیند رشد ریشه برای تشویق تشکیل سد کلسیفیه در دندان با تشکیل ریشه نابالغ یا اپکس باز. ممکن است شامل قرار دادن یک مانع آپیکال مصنوعی قبل از انسداد ریشه غیرجراحی باشد.

آپکسوژنز: پالپ درمانی حیاتی برای تشویق ادامه شکل گیری فیزیولوژیکی و رشد ریشه دندان انجام می شود.

آپیکوکتومی: قطع کردن نوک دندان.

قوس، دندانی: ساختار کامپوزیت خمیده دندان طبیعی و برجستگی باقیمانده یا بقایای آن، پس از از دست دادن برخی یا همه دندان‌های طبیعی.

مناطق حفره دهان: یک سیستم عددی دو رقمی که برای گزارش مناطق حفره دهان در سوابق بیمار و ادعاهای ارسال شده به پرداخت کنندگان شخص ثالث استفاده می شود.

00 کل حفره دهان
01 قوس فک بالا
02 قوس فک پایین
10 ربع بالا سمت راست
20 ربع بالا سمت چپ
30 ربع پایین سمت چپ
40 ربع پایین سمت راست

آرتروگرام: یک روش تشخیصی اشعه ایکس که برای مشاهده ساختارهای استخوانی فلو استفاده می شود

تزریق بال ماده حاجب به مفصل.

تاج مصنوعی: پوشش ترمیم یا جایگزینی قسمت اصلی یا کل تاج بالینی دندان یا ایمپلنت.

پیوست: یک دستگاه مکانیکی برای تثبیت، نگه‌داشتن و تثبیت پروتز (واژه‌نامه اصطلاحات پروتز، ویرایش نهم؛ ©2019 Academy of Prosthodontics). پیوست دقیق را ببینید.

خودزا: رجوع به پیوند شود.

برداشتن دندان: جدا شدن دندان از حفره آن در اثر ضربه. رجوع به انحراف شود.
ب

غشای مانع: معمولاً یک ماده نازک و ورقه مانند معمولاً غیرخودزا است که در روش‌های مختلف بازسازی جراحی استفاده می‌شود.

مدیریت رفتار: تکنیک‌ها یا درمان‌هایی که برای تغییر یا کنترل اعمال بیمار تحت درمان دندانپزشکی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال می توان به استفاده از تخته پاپوس، آموزش یا تکنیک های تسکین اضطراب اشاره کرد.

خوش خیم: ویژگی خفیف یا غیر تهدید کننده یک بیماری یا ویژگی غیر بدخیم یک نئوپلاسم.

bicuspid: دندان پرمولر. یک دندان با دو کاسپ

دو طرفه: در هر دو سمت راست و چپ رخ می دهد یا مربوط به آن است.

مواد بیولوژیک: عواملی که بهبود زخم یا تعامل میزبان و تومور را تغییر می دهند. چنین موادی می‌توانند شامل سیتوکین‌ها، فاکتور رشد یا واکسن‌ها باشند، اما هیچ ماده واقعی پیوند بافت سخت یا نرم را شامل نمی‌شوند. این عوامل به مواد پیوند اضافه می شوند یا به تنهایی برای تسریع بهبود یا بازسازی در روش های جراحی بافت نرم و سخت استفاده می شوند. همچنین به عنوان اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی شناخته می شود.

بیوپسی: فرآیند برداشتن بافت برای ارزیابی بافت شناسی.

رادیوگرافی بایت وینگ: نمای رادیوگرافی بین پروگزیمال از قسمت تاج دندان/دندان. شکلی از رادیوگرافی دندانی که ممکن است با محور طولانی تصویر به صورت افقی یا عمودی گرفته شود که تقریباً نیمه‌های تاجی دندان‌های فک بالا و فک پایین و بخش‌هایی از سپتوم آلوئولی بین دندانی را روی همان تصویر نشان می‌دهد.

بلیچینگ: فرآیند روشن شدن دندان ها، معمولاً با استفاده از یک اکسید کننده شیمیایی و گاهی اوقات در حضور گرما. حذف تغییر رنگ‌های درونی یا اکتسابی عمیق از روی تاج دندان‌های حیاتی و غیر حیاتی از طریق استفاده از مواد شیمیایی، گاهی اوقات همراه با اعمال گرما و نور. بلیچینگ از طریق کاربردهای کوتاه و بلند مدت خمیرها یا محلول های حاوی غلظت های مختلف پراکسید هیدروژن و پراکسید کاربامید به دست آمده است. به طور معمول به صورت خارجی روی دندان ها اعمال می شود. ممکن است به صورت داخلی برای دندان های درمان ریشه استفاده شود.

پیوند: فرآیندی که طی آن دو یا چند جزء با چسبندگی مکانیکی و/یا شیمیایی در سطح مشترکشان یکپارچه می شوند.

فضای محدود دندان: فضای محدود دندان را ببینید.

بریج: به دندان مصنوعی جزئی ثابت مراجعه کنید.

دندان قروچه: دندان قروچه پارافانکشنال.

باکال: مربوط به یا به سمت گونه (مانند سطح باکال دندان خلفی).

توسط گزارش: شرح کتبی خدمات ارائه شده که زمانی تهیه می شود که عبارت “توسط گزارش” در نامگذاری کد رویه گنجانده شود. باید بخشی از سوابق بیمار باشد و در درخواست ارائه شود.
سی

سنگ: رسوب سخت ماده معدنی که به تاج و/یا ریشه دندان ها یا وسایل مصنوعی چسبیده است.

کانال: یک گذرگاه یا کانال نسبتاً باریک لوله ای.

کانال ریشه – فضای داخل قسمت ریشه دندان حاوی بافت پالپ است.

کانال فک پایین – گذرگاهی که عروق و اعصاب را از طریق فک به شاخه هایی که آنها را به دندان ها توزیع می کند منتقل می کند.

اکستنشن کنسول: بخشی از یک پروتز ثابت که فراتر از اباتمنتی که به آن متصل است امتداد دارد و هیچ تکیه گاه اضافی ندارد.

پوسیدگی: اصطلاح رایج برای پوسیدگی دندان.

ضایعه پوسیدگی: حفره ای که در اثر پوسیدگی ایجاد می شود.

گچ گیری: به مدل گچ تشخیصی یا مطالعه مراجعه کنید.

حفره: ساختار دندان از دست رفته است. یک حفره ممکن است به دلیل پوسیدگی، فرسایش یا ساییدگی باشد. اگر ناشی از پوسیدگی باشد؛ همچنین به عنوان ضایعه پوسیدگی شناخته می شود.

پایه سیمانی: ماده ای که در زیر پرکننده برای جایگزینی ساختار دندان از دست رفته استفاده می شود.

سمنتوم: بافت همبند سختی که سطح خارجی ریشه دندان را می پوشاند.

تصویر سفالومتری: یک برجستگی استاندارد شده و خارج دهانی که در مطالعه علمی اندازه‌گیری‌های سر استفاده می‌شود.

سرامیک: پرسلن/سرامیک را ببینید.

صندلی: به تعریف زیر مستقیم مراجعه کنید.

طبقه بندی فلزات: رجوع به فلزات، طبقه بندی از

شکاف کام: ناهنجاری مادرزادی که منجر به عدم ادغام کام نرم و/یا سخت، جزئی یا کامل می شود.

فشردن: بستن و فشار دادن فک ها و دندان ها به هم در انسداد مرکزی که اغلب با استرس روانی یا تلاش فیزیکی همراه است.

تاج بالینی: قسمتی از دندان که توسط بافت پوشانده نشده است.

کاهش بسته: رجوع به کاهش شود.

کد رویه ها و نامگذاری دندانپزشکی (کد CDT): فهرستی از کدهای رویه های دندانپزشکی و اصطلاحات توصیفی آنها که توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) منتشر شده است. برای ثبت خدمات دندانپزشکی در پرونده بیمار و همچنین برای گزارش خدمات و روش های دندانپزشکی به برنامه های مزایای دندانپزشکی استفاده می شود. کد CDT در یک کتابچه راهنمای با عنوان Curr چاپ شده است

اصطلاحات دندانپزشکی (CDT).

پروتز کامل: پروتزی برای قوس فک بالا یا فک پایین بی دندان که جایگزین دندان کامل می شود. معمولاً شامل شش دندان قدامی و هشت دندان خلفی است.

سری کامل: مجموعه ای از رادیوگرافی های داخل دهانی معمولاً شامل 14 تا 22 تصویر پری آپیکال و بایت وینگ خلفی است که برای نمایش تاج و ریشه همه دندان ها، نواحی پری اپیکال و تاج استخوان آلوئولار (منبع: دستورالعمل های رادیوگرافی FDA/ADA) در نظر گرفته شده است.

کامپوزیت: یک ماده ترمیم کننده دندان که از قطعات متفاوت یا مجزا تشکیل شده است (مانند رزین و ذرات کوارتز). رجوع به رزین شود.

شکستگی ترکیبی: شکستگی در استخوانی که در معرض آلودگی خارجی قرار دارد.

ارزیابی شفاهی جامع: به ارزیابی مراجعه کنید.

آرام‌بخشی آگاهانه: به تعریف حداقل آرام‌بخشی تحت بیهوشی مراجعه کنید.

مشاوره: در یک محیط دندانپزشکی، خدمات تشخیصی توسط دندانپزشک ارائه می شود که در آن دندانپزشک، بیمار یا سایر طرفین (به عنوان مثال، دندانپزشک، پزشک یا قیم قانونی دیگر) در مورد نیازهای دندانی بیمار و روش های درمانی پیشنهادی صحبت می کنند.

پیوسته: مجاور; لمس کردن.

مقابله: پوشش نازکی از قسمت تاج دندان معمولاً بدون انطباق آناتومیک. هسته یا لایه پایه به شکل انگشتانه ساخته شده یا از پیش ساخته شده که برای قرار گرفتن روی یک آماده سازی دندان طبیعی، یک هسته پست یا اباتمنت ایمپلنت طراحی شده است تا به عنوان زیرسازی عمل کند که اجزای دیگر را می توان به آن اضافه کرد تا شکل نهایی به ترمیم داده شود. یا پروتز می توان از آن به عنوان یک ترمیم قطعی یا به عنوان بخشی از یک روش انتقال استفاده کرد.

ایجاد هسته: جایگزینی بخشی یا تمام تاج دندان که هدف آن ایجاد پایه ای برای حفظ تاج غیر مستقیم ساخته شده است.

تاج: به تاج دندان اشاره دارد.

سندرم دندان ترک خورده: مجموعه ای از علائم با درد حاد گذرا که هنگام جویدن تجربه می شود.

تاج: یک جایگزین مصنوعی که با احاطه کردن ساختار دندان تاجی باقیمانده، ساختار دندان از دست رفته را بازیابی می کند یا روی ایمپلنت دندانی قرار می گیرد. از مواد فلزی، سرامیکی یا پلیمری یا ترکیبی از این مواد ساخته شده است. با استفاده از سیمان یا وسایل مکانیکی حفظ می شود. (کالج پروتزهای آمریکایی؛ واژه نامه اصطلاحات پروتزهای دندانی). همچنین تاج اباتمنت، تاج تشریحی و تاج بالینی را ببینید.

افزایش طول تاج: یک روش جراحی که با قرار دادن اپیکال حاشیه لثه و برداشتن استخوان نگهدارنده، دندان بیشتری را برای اهداف ترمیمی در معرض دید قرار می دهد.

آزمایش کشت و حساسیت: آزمایش آزمایشگاهی بالینی که یک میکروارگانیسم و توانایی آنتی بیوتیک های مختلف را برای کنترل میکروارگانیسم شناسایی می کند.

کورتاژ: خراش دادن و تمیز کردن دیواره های یک فضای واقعی یا بالقوه، مانند پاکت لثه یا استخوان، برای حذف مواد پاتولوژیک.

اصطلاحات فعلی دندانپزشکی (CDT): کتابچه راهنمای مرجع ADA که حاوی کد رویه ها و نامگذاری دندانپزشکی و سایر اطلاعات مربوط به نگهداری پرونده بیمار و تهیه ادعا توسط مطب دندانپزشکی است. هر دو سالانه منتشر می شود (به عنوان مثال، CDT 2020).

اصطلاحات رویه ای جاری (CPT): فهرستی از اصطلاحات توصیفی و کدهای شناسایی که توسط انجمن پزشکی آمریکا (AMA) برای گزارش خدمات و رویه های پزشک به برنامه های پزشکی و مدیکر ایجاد شده است.

کاسپ: برجستگی نوک تیز یا گرد روی سطح جونده دندان یا نزدیک آن.

کاسپید: دندان کاسپید تکی که بین دندان های ثنایا و دو لخت قرار دارد.

کیست: حفره پاتولوژیک، معمولاً پوشیده از اپیتلیوم، حاوی مایع یا ماده نرم.

کیست ادنتوژنیک – کیست ناشی از اپیتلیوم بافت ادنتوژنیک (تکاملی، اولیه).

کیست پری آپیکال – یک کیست التهابی آپیکال حاوی حفره ای کیسه مانند پوشیده از اپیتلیوم است که به کانال ریشه باز و پیوسته است.

سیتولوژی: مطالعه سلول ها از جمله آناتومی، شیمی، فیزیولوژی و آسیب شناسی آنها.
D

دبریدمان: برداشتن پلاک و جرم زیر لثه و/یا فوق لثه ای.

پوسیدگی: اصطلاح رایج برای ضایعات پوسیدگی در دندان. تجزیه ساختار دندان

برگریز: داشتن خاصیت افتادن یا ریزش; اصطلاحی که برای توصیف دندان های شیری استفاده می شود. دندانهای انتقالی را ببینید.

آرام بخش عمیق: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

قطعی: (الف) ترمیم یا پروتزی که قرار است شکل و عملکرد خود را برای مدت نامحدودی حفظ کند که می تواند زندگی طبیعی بیمار باشد. هیچ جایگزینی برنامه‌ریزی‌شده‌ای وجود ندارد، اگرچه ممکن است برخی تعمیرات ضروری باشد (مانند تمیز کردن، جایگزینی جزء قابل تعویض یک پیوست)، رویه‌هایی که با کدهای قابل اجرا مستند شده‌اند. (ب) رویه‌ای که نتیجه آن، به قصد، دستخوش تغییر ناشی از تحویل بعدی رویه دیگری نیست. اگر دندانپزشک تشخیص دهد که تغییر در وضعیت بالینی بیمار مستلزم ارائه روش دیگری یا جایگزین است، ممکن است تغییری رخ دهد.

توجه: اصطلاحات قطعی و دائمی اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند.

ارزیابی دندانی: یک بازرسی بالینی محدود که برای شناسایی علائم احتمالی بیماری دهان یا سیستمیک انجام می شود.

شکل گیری، یا آسیب، و نیاز احتمالی به ارجاع برای تشخیص و درمان.

پروفیلاکسی دندان: به پروفیلاکسی مراجعه کنید.

عاج: بافت سختی که قسمت عمده دندان را تشکیل می دهد و از پاپیلای دندان و پالپ دندان ایجاد می شود و در حالت بالغ معدنی می شود.

dentition: دندان های موجود در قوس دندانی.

دندانهای نوجوانی – به مرحله دندانهای دائمی قبل از توقف رشد اسکلتی اشاره دارد.

شیری اولیه (دندانتیشن) – به دندان های شیری یا شیری در قوس دندانی اشاره دارد.

دندان دائمی (دندان بزرگسالان) – به دندان های دائمی در قوس دندانی اشاره دارد.

دندان های انتقالی – به دندان های مختلط اشاره دارد. با ظاهر شدن مولر اول دائمی شروع می شود و با لایه برداری دندان های شیری پایان می یابد.

دندان مصنوعی: جایگزینی مصنوعی برای برخی یا همه دندان های طبیعی و بافت های مجاور.

پایه پروتز: بخشی از پروتز است که با بافت نرم تماس پیدا می کند و دندان مصنوعی را حفظ می کند.

گچ تشخیصی: کپی از دندان‌ها و بافت‌های مجاور که به‌صورت دیجیتالی یا با فرآیند ریخته‌گری ایجاد می‌شوند (مثلاً گچ در قالب). “مدل مطالعه” اصطلاح دیگری است که برای چنین ماکتی استفاده می شود. گچ‌های تشخیصی کاربردهای مختلفی دارند، اغلب بررسی روابط بین بافت‌های دهان برای تعیین اینکه چگونه این روابط بر شکل و عملکرد ترمیم دندان یا دستگاهی که در حال برنامه‌ریزی است تأثیر می‌گذارد یا برای تعیین اینکه آیا درمان یا اصلاح بافت ممکن است قبل از قالب گیری اولیه ضروری باشد. برای اطمینان از عملکرد بهینه ترمیم یا دستگاه برنامه ریزی شده اتخاذ می شود.

تصویربرداری تشخیصی: نمایش بصری الگوهای ساختاری یا عملکردی به منظور ارزیابی تشخیصی. ممکن است عکاسی یا رادیوگرافی باشد.

دیاستما: فضایی مانند فاصله بین دو دندان مجاور در یک قوس دندانی.

مستقیم: روشی که در آن خدمات به طور کامل در حفره دهان بیمار و بدون استفاده از آزمایشگاه دندانپزشکی ارائه می شود.

کلاهک پالپ مستقیم: رویه‌ای که در آن پالپ حیاتی در معرض قرار گرفته با یک ماده درمانی درمان می‌شود و به دنبال آن پایه و ترمیم می‌شود تا بهبودی و شادابی پالپ حفظ شود.

ترمیم مستقیم: ترمیم از هر نوع (به عنوان مثال، “پر کردن”؛ تاج) ساخته شده در داخل دهان.

دیسککتومی: برداشتن دیسک داخل مفصلی مفصل.

دندان جابجا شده: بیرون زدگی جزئی دندان.

دیستال: سطح یا موقعیت دندانی که بیشترین فاصله را از خط میانی قوس دارد.

پانسمان: دارو، بانداژ یا سایر مواد درمانی که روی زخم اعمال می شود.

حفره خشک: التهاب موضعی حفره دندان به دنبال کشیدن دندان به دلیل عفونت یا از بین رفتن لخته خون. استئوتیت
E

بی دندانی: بدون دندان.

مینا: بافت کلسیفیه سختی که عاج تاج دندان را می پوشاند.

روده ای: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

تعادل: تغییر شکل سطوح اکلوزال دندان برای ایجاد روابط هماهنگ بین دندان های بالا و پایین. همچنین به عنوان تنظیم اکلوزال شناخته می شود.

ارزیابی: ارزیابی بیمار که ممکن است شامل جمع‌آوری اطلاعات از طریق مصاحبه، مشاهده، معاینه و استفاده از آزمایش‌های خاص باشد که به دندانپزشک امکان می‌دهد شرایط موجود را تشخیص دهد. لطفاً برای تعاریف کاملتر به توصیفگرهای کد ارزیابی شفاهی خاص (D01xx) مراجعه کنید.

evulsion: جدا شدن دندان از حفره به دلیل ضربه. رجوع به طرد شود.

برداشتن: برداشتن استخوان یا بافت با جراحی.

استثنائات: خدمات دندانپزشکی تحت پوشش برنامه مزایای دندانپزشکی نیستند.

لایه بردار: به لایه نازکی از اپیدرم که از سطح می ریزد اشاره دارد.

اگزوستوز: رشد بیش از حد استخوان. رجوع به چنبره شود.

خارج دهانی: خارج از حفره دهان.

خارج تاجی: خارج از تاج دندان.

استخراج: فرآیند یا عمل برداشتن دندان یا قطعات دندان.

اگزودا: ماده ای است که معمولاً از التهاب یا نکروز ناشی می شود که حاوی مایع، سلول ها و/یا باقی مانده های دیگر است.
اف

صورت: سطح دندانی که به سمت . گونه ها یا لب ها (یعنی سطوح باکال و لبیال) و در مقابل سطح زبانی.

فاسیال: مربوط به ورقه یا نواری از بافت همبند فیبری است که ماهیچه ها، اندام ها و سایر ساختارهای بافت نرم بدن را جدا یا به هم متصل می کند.

مولفه زن: جزء مقعر یک پیوست که در قسمت بیرون زده یک پیوست قرار می گیرد. پیوست نیمه و دقیق را ببینید.

پرکردن: اصطلاحی رایج برای بازیابی ساختار دندان از دست رفته با استفاده از موادی مانند فلز، آلیاژ، پلاستیک یا چینی.

پروتز پارسیل ثابت: جایگزینی مصنوعی یک یا چند دندان از دست رفته سیمان شده یا به شکل دیگری به دندان های طبیعی اباتمنت یا جایگزین های ایمپلنت آنها متصل شده است.

مراقبت های بعدی – هر مراقبتی که پس از یک عمل انجام می شود. خدماتی که ماهیت، دامنه و زمان آن توسط قضاوت بالینی و حرفه ای دندانپزشک تعیین می شود.

توجه: اصطلاح مراقبت پیگیری با انواع اصطلاحات مشابه (به عنوان مثال، پیگیری عادی پس از عمل؛ پیگیری معمول [یا مراقبت پس از زایمان یا پس از عمل]) قابل تعویض است.

سوراخ: باز شدن طبیعی به داخل یا از طریق

h استخوان.

شکستگی: شکستن یک قسمت، به ویژه یک ساختار استخوانی. شکستن یک دندان شکستگی ساده و شکستگی مرکب را ببینید.

فرنوم: فیبرهای عضلانی پوشیده شده توسط غشای مخاطی که گونه، لب ها و یا زبان را به مخاط دندانی مرتبط می چسباند.

فورکاسیون: ناحیه آناتومیک یک دندان چند ریشه که در آن ریشه ها از هم جدا می شوند.
جی

بیهوشی عمومی: به تعریف زیر بیهوشی مراجعه کنید.

تست ژنتیکی: روش آزمایشگاهی که برای تعیین اینکه آیا یک بیماری یا بیماری ژنتیکی دارد یا احتمال دارد به این بیماری مبتلا شود استفاده می شود.

لثه: بافت‌های نرمی که روی تاج دندان‌های رویش نیافته پوشانده شده و گردن دندان‌هایی که روییده‌اند را احاطه کرده است.

ژنژیوکتومی: برداشتن یا برداشتن لثه.

ژنژیویت: التهاب بافت لثه بدون از دست دادن بافت همبند.

gingivoplasty: روش جراحی برای تغییر شکل لثه.

گلاس آینومر: ماده‌ای ترمیم‌کننده که در کتابچه راهنمای CDT «طبقه‌بندی مواد» به‌عنوان «رزین» فهرست‌شده است و ممکن است برای ترمیم دندان‌ها، پر کردن حفره‌ها و شکاف‌ها، لوت و حفره‌های خطی استفاده شود.

ورقه طلا: ورق نازک طلای خالص که وقتی در حفره متراکم می‌شود، به خود چسبیده است. یکی از قدیمی‌ترین تکنیک‌های ترمیمی، فشرده یا متراکم می‌شود و به شکل حفره‌ای نگهدارنده می‌شود.

پیوند: قطعه ای از بافت یا ماده آلوپلاستیک که در تماس با بافت قرار می گیرد تا یک نقص را ترمیم کند یا کمبود را تکمیل کند.

آلوگرافت – پیوند بافت بین اعضای ژنتیکی متفاوت از یک گونه. اهداکنندگان ممکن است جسد، افراد وابسته زنده یا افراد غیر مرتبط زنده باشند. پیوند آلوژنیک یا هوموگرافت نیز نامیده می شود.

پیوند اتوژن – از یک قسمت از بدن بیمار گرفته شده و به قسمت دیگر منتقل می شود.

GTR: به بازسازی بافت هدایت شده مراجعه کنید.

بازسازی بافت هدایت شده (GTR): یک روش جراحی است که از یک غشای مانع قرار داده شده در زیر بافت لثه و روی تکیه گاه استخوانی باقی مانده برای تقویت بازسازی استخوان جدید استفاده می کند.
اچ

همی سکشن: جداسازی دندان چند ریشه با جراحی.

هیستوپاتولوژی: مطالعه فرآیندهای بیماری در سطح سلولی.

همولوگ: از نظر ساختار مشابه. رجوع به پیوند شود.

هیپرپلاستیک: مربوط به افزایش غیرطبیعی تعداد سلول ها در یک اندام یا بافت با بزرگ شدن متعاقب آن.
من

تصویربرداری، تشخیصی: این شامل، اما نه محدود به، اسکن CAT، MRI، عکس، رادیوگرافی و غیره است.

پروتز فوری: پروتزی که برای قرار دادن بلافاصله پس از برداشتن دندان های طبیعی باقی مانده ساخته می شود.

دندان نهفته: دندانی رویش نیافته یا نیمه روییده که در برابر دندان، استخوان یا بافت نرم دیگری قرار گرفته است به طوری که رویش کامل آن بعید است.

ایمپلنت: مواد وارد شده یا پیوند شده در بافت.

ایمپلنت دندانی: دستگاهی است که مخصوصاً برای قرار دادن جراحی در داخل یا روی استخوان فک پایین یا فک بالا به عنوان وسیله ای برای ایجاد محل و پشتیبانی برای پروتزهای جایگزین دندانی طراحی شده است.

اندوستئال (آندوسئوس): دستگاهی که در استخوان آلوئولی و بازال فک پایین یا فک بالا قرار می گیرد و تنها یک صفحه قشری را قطع می کند.

eposteal (subperiosteal): ایمپلنت زیر پریوستئال که با سطح فوقانی ناحیه بی دندانی از استخوان آلوئول منطبق است.

transosteal (transosseous): دستگاهی با پایه های نخی که به صفحات استخوانی قشر فوقانی و تحتانی سمفیز فک پایین نفوذ می کند و از پرموکوز خارج می شود. ممکن است داخل دهانی یا خارج دهانی باشد.

شاخص ایمپلنت: شاخص ایمپلنت رادیوگرافی/جراحی را ببینید.

ایمپلنت، دندان: قرار دادن یک دندان مصنوعی یا طبیعی در آلوئول.

انسیزال: مربوط به لبه های گزنده دندان های ثنایا و کاسپید است.

زاویه انسیزال: یکی از زوایایی که از اتصال انسیزال به سطوح مزیال یا دیستال دندان قدامی ایجاد می شود. به ترتیب زاویه مزیوانسیزال و دیستونسیزل نامیده می شود.

برش و زهکشی: روش برش دادن ضایعه مخاطی نوسان برای آزادسازی مایع از ضایعه.

ثنایا: دندانی برای بریدن یا جویدن. در جلوی دهان در هر دو فک قرار دارد.

فقیر: افرادی که درآمدشان زیر خط فقر است که توسط اداره مدیریت و بودجه فدرال (OMB) تعریف شده است.

غیر مستقیم: روشی که شامل فعالیتی است که دور از بیمار انجام می شود، مانند ایجاد یک پروتز ترمیمی. یک روش غیرمستقیم به عنوان یک روش آزمایشگاهی نیز شناخته می شود و محل آزمایشگاه می تواند در داخل یا جدا از مطب دندانپزشک باشد.

کلاهک پالپ غیرمستقیم: روشی که در آن پالپ تقریباً در معرض دید با یک پانسمان محافظ پوشانده می شود تا از پالپ در برابر آسیب اضافی محافظت کند و از طریق تشکیل عاج ثانویه باعث بهبود و ترمیم شود.

ترمیم غیر مستقیم: ترمیم ساخته شده در خارج از دهان.

استنشاق: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

اینله: یک ترمیم داخل تاجی ثابت. ترمیم دندان ثابتی که در خارج از دندان ساخته می‌شود تا با فرم حفره آماده شده مطابقت داشته باشد، که سپس به دندان کشیده می‌شود. (واژه نامه اصطلاحات پروتز، ویرایش نهم؛ ©2019 Academy of Prosthodontics).

کاشت مجدد عمدی: برداشتن عمدی، ترمیم رادیکولار و جایگزینی دندان در آلوئوی آن.

lus

موقت: (الف) ترمیم یا پروتز طراحی شده برای استفاده در مدت زمان محدود. (ب) رویه‌ای که نتیجه آن، به قصد، در معرض تغییر ناشی از تحویل بعدی رویه دیگری است. دوره زمانی “موقعی” برای ترمیم، پروتز یا یک روش، با قضاوت بالینی و حرفه ای دندانپزشک تعیین می شود. – موقت و موقت را ببینید.

interproximal: بین سطوح مجاور دندان های مجاور در همان قوس.

intracoronal: اشاره به “داخل” تاج دندان است.

داخل دهانی: داخل دهان.

داخل وریدی: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

سیستم شماره گذاری دندان ISO: مشخصات شماره 3950 را ببینید.
جی

فک: نامی رایج برای فک بالا یا فک پایین.

JO: کدی که طرح شماره‌گذاری دندان را مشخص می‌کند که ممکن است در ارسال ادعا مورد استفاده قرار گیرد. سیستم شماره‌گذاری دندان ANSI/ADA/ISO را مشخص می‌کند، یک مجموعه کد استاندارد HIPAA که معمولاً در ایالات متحده استفاده نمی‌شود، اما در بسیاری از کشورهای دیگر استفاده می‌شود. مشخصات شماره 3950 را ببینید.

JP: کدی که طرح شماره گذاری دندان مورد استفاده در ارسال ادعا را مشخص می کند. تعیین سیستم شماره گذاری دندان جهانی/ملی در فرم ادعای دندانپزشکی، یک استاندارد HIPAA که بیشتر در ایالات متحده استفاده می شود.
ک

مجموعه نگهدارنده یا نگهدارنده: هر یک از وسایل مختلف که برای نگه داشتن چیزی در موقعیت خود استفاده می شود (واژه نامه اصطلاحات پروتز، ویرایش نهم؛ © Academy of Prosthodontics). پیوست دقیق را ببینید.

کراتین: پروتئینی که در تمام ساختارهای کوتیکولی بدن مانند مو، اپیدرم و شاخ وجود دارد.

لثه کراتینه شده: سطح دهانی لثه که از محل اتصال مخاطی لثه تا حاشیه لثه امتداد دارد. در سلامت لثه، قسمت تاج اپیتلیوم ماهیچه ای نیز ممکن است کراتینه شود.
L

لبیال: مربوط به لب یا اطراف آن. صورت را ببینید.

آزمایشگاه: غیر مستقیم را ببینید

لمینت ونیر: پوشش نازکی از سطح صورت دندان که معمولاً از مواد رنگی دندان ساخته شده است که برای ترمیم دندان های تغییر رنگ، آسیب دیده، بدشکل یا نامرتب استفاده می شود.

ضایعه: جراحت یا زخم. ناحیه بافت بیمار

ارزیابی شفاهی محدود: ارزیابی را ببینید

زاویه خط: زاویه ای که از اتصال دو صفحه تشکیل می شود. برای تعیین محل اتصال دو سطح دندان یا دو دیواره آماده سازی حفره دندان استفاده می شود.

زبانی: مربوط به زبان یا اطراف آن. سطح دندان به سمت زبان؛ برعکس صورت

بی حسی موضعی: به تعریف زیر بیهوشی مراجعه کنید.

مکان: یک سایت یا مکان.
م

نگهداری، پریودنتال: درمانی برای حفظ سلامت پریودنتیوم.

مالار: مربوط به گونه یا استخوان گونه; استخوان زیگوماتیک را ببینید.

جزء نر: قسمت بیرون زده یک پیوست که در جزء مقعر یک پیوست قرار می گیرد. پیوست نیمه و دقیق را ببینید.

بدخیم: دارای خواص دیسپلازی، تهاجم و متاستاز است.

مال اکلوژن: هم ترازی نامناسب سطوح جویدنی یا جویدنی دندان های بالا و پایین.

مندیبل: فک پایین.

بریج مریلند: پروتز جزئی ثابت دارای نگهدارنده‌هایی است که رزین به دندان‌های طبیعی متصل شده و به عنوان تکیه گاه عمل می‌کنند.

فک بالا: فک بالا.

دارو: ماده یا ترکیبی از مواد در نظر گرفته شده برای فعال بودن فارماکولوژیک، مخصوصاً برای تجویز، توزیع یا تجویز توسط پرسنل مجاز برای پیشگیری یا درمان بیماری ها در انسان یا حیوانات آماده شده است.

دارو، موضعی: ماده دارویی مخصوصاً تهیه شده برای استفاده بر روی بافت های حفره دهان.

غشاء: رجوع به غشاء مانع شود.

مزیال: نزدیک‌تر به خط میانی بدن یا سطح دندان نزدیک‌تر به مرکز قوس دندانی.

فلزات، طبقه بندی:

سیستم طبقه بندی فلزات نجیب به عنوان روش دقیق تری برای گزارش آلیاژهای مختلف مورد استفاده در دندانپزشکی به کار گرفته شده است. آلیاژها بر اساس درصد محتوای فلز تعریف شده و به ترتیب زیست سازگاری فهرست شده اند.

آلیاژهای نجیب بالا – محتوای فلز نجیب > 60٪ (گروه طلا + پلاتین *) و طلا > 40٪ طلا)

تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم – تیتانیوم (Ti) > 85%.

آلیاژهای نجیب – محتوای فلز نجیب > 25٪ (گروه طلا + پلاتین *).

آلیاژهای عمدتاً پایه – محتوای فلزات نجیب) < 25٪ (گروه طلا + پلاتین *).

*فلزات گروه پلاتین عبارتند از پلاتین، پالادیوم، رودیوم، اسمیم و روتنیم

میکرو ابریژن: حذف مکانیکی مقدار کمی از ساختار دندان برای از بین بردن عیوب تغییر رنگ مینای سطحی.

میکروارگانیسم ها: یک موجود زنده کوچک مانند باکتری، قارچ، مخمر، ویروس یا ریکتزیا.

حداقل آرامبخش: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

دندانهای مختلط: – به دندانهای انتقالی مراجعه کنید.

آرامبخشی متوسط: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

دندان مولر: دندان های خلفی دندان های پرمولر (دو لختی) در دو طرف فک. دندان قروچه، داشتن تاج های بزرگ و سطوح جویدنی پهن.

مولاژ: تولید مثل مثبت عضوی از بدن که بر روی گچ از برداشت منفی تشکیل شده است.

محافظ دهان: دستگاهی که به صورت جداگانه ساخته شده است که عمدتاً برای پوشیدن به منظور کمک به جلوگیری از آسیب به پا طراحی شده است.

h و بافت های اطراف آنها. گاهی اوقات محافظ دهان نامیده می شود.

غشای مخاطی: پوشش حفره دهان و سایر کانال ها و حفره های بدن. “مخاط” نیز نامیده می شود.
ن

غیرخودزا: پیوندی از اهداکننده ای غیر از بیمار.

غیر داخل وریدی: به تعریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

پیگیری عادی بعد از عمل: مراقبت های بعدی را ببینید.
O

obturate: با اشاره به اندودنتیکس، به آب بندی کانال(های) ریشه دندان در حین انجام روت کانال تراپی با مواد تجویز شده مناسب مانند گوتاپرکا در ترکیب با ماده لوتینگ مناسب اشاره دارد.

مسدود کننده: دیسک یا صفحه ای که دهانه ای را می بندد. پروتزی که دهانه کام را می بندد.

اکلوزال: مربوط به سطوح گزنده دندان های پرمولر و مولر یا سطوح تماس دندان های مقابل یا لبه های اکلوژن مخالف.

رادیوگرافی اکلوزال: رادیوگرافی داخل دهانی که با نگه داشتن فیلم، صفحه فسفر، امولسیون یا حسگر دیجیتال بین دندان‌های مسدود شده انجام می‌شود.

سطح اکلوزال: سطحی از دندان خلفی یا لبه اکلوژن که برای تماس با سطح اکلوزال مخالف در نظر گرفته شده است. (واژه اصطلاحات پروتز، ©2019 Academy of Prosthodontics).

اکلوژن: هرگونه تماس بین سطوح جویدنی یا گاز گرفتن دندان های فک بالا (بالا) و فک پایین (فک پایین).

ادنتوژنیک: به بافت های تشکیل دهنده دندان اشاره دارد.

کیست ادنتوژنیک: کیست را ببینید.

ادنتوپلاستی: تنظیم طول، اندازه و/یا شکل دندان. شامل برداشتن برآمدگی های مینای دندان است.

onlay: ترمیم دندانی خارج از حفره دهان که یک یا چند نوک کاسپ و سطوح اکلوزال مجاور را می پوشاند، اما نه کل سطح خارجی را می پوشاند. به وسیله سیمان لایتینگ حفظ می شود. (کالج آمریکایی پروتز، واژه نامه اصطلاحات پروتز دندان)

کاهش باز: تقریب مجدد بخش‌های استخوانی شکسته از طریق برش بافت‌های نرم و استخوان مجاور برای دسترسی مستقیم انجام می‌شود.

اپرکولکتومی: برداشتن اپرکولوم.

operculum: فلپ بافت روی دندانی که رویش نیافته یا تا حدی بیرون زده است.

دهانی: مربوط به دهان.

تشخیص دهانی: تعیین وضعیت سلامت دهان و دندان یک بیمار توسط دندانپزشک که از طریق ارزیابی داده های جمع آوری شده از طریق گرفتن شرح حال، معاینه مستقیم، کنفرانس بیمار، و کمک های بالینی و آزمایشاتی که ممکن است در قضاوت لازم باشد به دست می آید. دندانپزشک.

ارتوگناتیک: رابطه عملکردی فک بالا و فک پایین.

دستگاه ارتوتیک: دستگاهی که برای پشتیبانی، هم‌ترازی، پیشگیری یا اصلاح بدشکلی‌ها یا بهبود عملکرد قسمت‌های متحرک بدن استفاده می‌شود.

استئوتیت: حفره خشک را ببینید.

استئوپلاستی: روش جراحی که پیکربندی استخوان را تغییر می دهد.

استئوتومی: برش جراحی استخوان.

اوردنچر: یک وسیله مصنوعی متحرک که روی آن قرار می گیرد و ممکن است توسط ریشه دندان یا ایمپلنت نگه داشته شود.
پ

کام: بافت‌های سخت و نرم که سقف دهان را تشکیل می‌دهند و حفره‌های دهان و بینی را از هم جدا می‌کنند.

تسکین دهنده: عملی که درد را تسکین می دهد اما شفابخش نیست.

رادیوگرافی پانورامیک: یک برجستگی خارج دهانی که در آن کل فک پایین، فک بالا، دندان ها و سایر ساختارهای مجاور بر روی یک تصویر منفرد به تصویر کشیده می شود، گویی که فک ها صاف شده اند.

تخته papoose: یک تکنیک مدیریت رفتار با استفاده از بیحرکتی برای کنترل اعمال بیمار تحت درمان دندانپزشکی.

parafunctional: غیر از عملکرد یا استفاده معمولی.

پروتز جزئی: معمولاً به وسیله ای اطلاق می شود که جایگزین دندان های از دست رفته می شود. پروتز پارسیل ثابت یا پروتز پارسیل متحرک را ببینید.

پری اپیکال: ناحیه اطراف انتهای ریشه دندان.

آبسه پری آپیکال: رجوع به آبسه شود.

کیست پری آپیکال: کیست را ببینید.

رادیوگرافی پری اپیکال: رادیوگرافی که با قرار دادن فیلم، صفحه فسفر، امولسیون یا حسگر دیجیتال داخل دهانی برای آشکارسازی نوک دندان ها ساخته می شود.

pericoronal: اطراف تاج دندان.

ارزیابی شفاهی دوره ای: به ارزیابی مراجعه کنید.

پریودنتال: مربوط به بافت های نگهدارنده و اطراف دندان ها است.

آبسه پریودنتال: آبسه را ببینید.

بیماری پریودنتال: فرآیند التهابی بافت‌های لثه و/یا غشای پریودنتال دندان‌ها که منجر به ایجاد شیار عمیق لثه‌ای غیرطبیعی می‌شود که احتمالاً باعث ایجاد پاکت‌های پریودنتال و از دست دادن استخوان حائل می‌شود.

پاکت پریودنتال: شیار لثه عمیق شده پاتولوژیک. یکی از ویژگی های بیماری پریودنتال

پریودنتتیک: پریودنتیکس تخصص دندانپزشکی است که شامل پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های بافت های نگهدارنده و اطراف دندان یا جایگزین های آنها و حفظ سلامت، عملکرد و زیبایی این ساختارها و بافت ها می شود.

پریودنتیست: متخصص دندانپزشکی که فعالیت او محدود به درمان بیماری های بافت های نگهدارنده و اطراف دندان ها است.

پریودنتیت: التهاب و از دست دادن بافت همبند ساختار نگهدارنده یا اطراف دندان با از دست دادن چسبندگی.

پریودنتیم: مجموعه بافتی شامل لثه، سیمان، رباط پریودنتال و

استخوان آلوئول که دندان را می چسباند، تغذیه می کند و از آن حمایت می کند.

پری رادیکولار: قسمتی از ریشه دندان را احاطه کرده است.

دائمی: رجوع به قطعی شود

دندان دائمی: به دندان های دائمی (“بزرگ”) در قوس دندانی اطلاق می شود که یا جایگزین دندان های شیری می شوند یا به صورت دیستال از دندان های آسیاب شیری بیرون می زنند. رجوع به دندانپزشکی شود.

پین: میله کوچکی که سیمان شده یا به عاج فرو می رود تا به حفظ ترمیم کمک کند.

پلاک: یک ماده چسبناک نرم که روی دندان ها تجمع می یابد و عمدتاً از باکتری ها و مشتقات باکتری تشکیل شده است.

پونتیک: اصطلاحی که برای دندان مصنوعی بر روی پروتز پارسیل ثابت (بریج) استفاده می شود.

پرسلن/سرامیک: به موادی اطلاق می شود که حاوی ترکیبات نسوز عمدتا معدنی از جمله چینی ها، شیشه ها، سرامیک ها و شیشه سرامیک ها هستند.

پست: جزء میله مانند طراحی شده برای قرار دادن در فضای آماده شده کانال ریشه به طوری که پشتیبانی ساختاری را فراهم کند. این دستگاه می‌تواند به شکل آلیاژ، فیبر کربن یا فایبرگلاس باشد و پست‌ها معمولاً با مواد چسباننده مناسب محکم می‌شوند.

خلفی: به دندان ها و بافت های پشت دهان (دیستال دندان نیش) اشاره دارد. پرمولرها و مولرهای فک بالا و فک پایین. تعیین دندان های خلفی دائمی در سیستم شماره گذاری دندان جهانی / ملی شامل دندان های 1 تا 5 و 12 تا 16 (فک بالا) و 17 تا 21 و 28 تا 32 (فک پایین) است. دندان های شیری در سیستم شماره گذاری دندان یونیورسال A، B، I و J (فک بالا) و K، L، S و T (فک پایین) نامیده می شوند.

چسباندن دقیق: یک وسیله به هم پیوسته که یک جزء آن در یک اباتمنت یا اباتمنت ثابت می شود و دیگری در یک پروتز پارسیل متحرک برای تثبیت و/یا نگه داشتن آن ادغام می شود (واژه نامه اصطلاحات پروتز، ویرایش نهم؛ © Academy of Prosthodontics) .

premedication: استفاده از داروها قبل از اقدامات دندانپزشکی.

پرمولر: رجوع به بیکوسپید شود.

دندانپزشکی پیشگیرانه: جنبه‌هایی از دندانپزشکی که به ارتقای سلامت و عملکرد دهان و دندان از طریق پیشگیری یا کاهش شروع و/یا ایجاد بیماری‌ها یا بدشکلی‌های دهان و بروز آسیب‌های دهان و صورت مربوط می‌شود.

دندان های شیری: اولین مجموعه دندان ها. شیری و دندانی را ببینید.

پیشگیری: حذف پلاک، جرم و لکه از ساختار دندان. برای کنترل عوامل تحریک کننده موضعی در نظر گرفته شده است.

پروتز: جایگزینی مصنوعی هر قسمت از بدن.

پروتز قطعی – پروتز برای استفاده طولانی مدت.

پروتز دندان – هر وسیله یا وسیله‌ای که جایگزین یک یا چند دندان از دست رفته و/یا در صورت نیاز، ساختارهای مرتبط باشد. (این یک اصطلاح گسترده است که شامل روکش های اباتمنت و اینله/آنله اباتمنت، بریج، دندان مصنوعی، پرکننده، پروتز لثه می شود.)

پروتز ثابت – پروتز دندان غیر متحرک که به طور محکم به دندان‌های پایه، ریشه یا ایمپلنت متصل می‌شود.

پروتز متحرک ثابت – پروتز ترکیبی که یک یا چند قسمت از آن ثابت است و قسمت دیگر توسط دستگاه‌هایی متصل می‌شود که امکان جدا کردن، برداشتن و قرار دادن مجدد آنها را فقط توسط دندانپزشک فراهم می‌کند.

پروتز موقت – پروتز موقتی که برای استفاده در مدت زمان محدودی طراحی شده است و پس از آن باید با ترمیم قطعی تری جایگزین شود.

پروتز متحرک – پروتز کامل یا جزئی که پس از نصب اولیه توسط دندانپزشک، می تواند توسط بیمار خارج شده و مجدداً وارد شود.

موقت: ترمیم یا پروتزی که برای مدت زمان طولانی‌تری قرار داده می‌شود تا امکان بهبود، تثبیت یا اهداف تشخیصی فراهم شود – موقت و موقت را ببینید.

پالپ: بافت همبند حاوی رگ های خونی و بافت عصبی است که حفره پالپ دندان را اشغال می کند.

کلاهک پالپ: کلاهک پالپ مستقیم را ببینید. کلاهک پالپ غیر مستقیم

حفره پالپ: فضای داخل دندان که حاوی پالپ است.

پالپکتومی: برداشتن کامل بافت پالپ حیاتی و غیر حیاتی از فضای کانال ریشه.

پالپیت: التهاب پالپ دندان.

پالپوتومی: برداشتن بخشی از پالپ، از جمله جنبه بیمار، با هدف حفظ حیات بافت پالپ باقیمانده با استفاده از یک پانسمان درمانی.

دندان دائمی که جایگزین دندان شیری (شیری) می شود.

دندان‌های اضافی: دندان‌های بیرون زده یا روییده اضافی که شبیه دندان‌هایی با شکل طبیعی هستند.

بخیه: بخیه ای که برای ترمیم برش یا زخم استفاده می شود.
تی

موقت: ترمیم یا پروتزی که برای استفاده در فاصله زمانی کوتاه تری قرار می گیرد در حالی که ترمیم قطعی یا پروتز ساخته می شود – موقت و موقت را ببینید.

پروتز متحرک موقت: یک پروتز موقت طراحی شده برای استفاده در مدت زمان محدود.

مفصل گیجگاهی فکی (TMJ): مکانیسم لولای اتصال بین پایه جمجمه (استخوان تمپورال) و فک پایین (فک پایین).

اختلال عملکرد مفصل گیجگاهی فکی (TMD یا TMJD): عملکرد غیر طبیعی مفصل گیجگاهی فکی؛ همچنین به علائمی اشاره دارد که در سایر مناطق ثانویه به اختلال عملکرد ایجاد می شود.

TMJD: به اختلال عملکرد مفصل گیجگاهی فکی مراجعه کنید.

درمانی: مربوط به درمان یا درمان. سودمند. هدف درمان از بین بردن یا کنترل یک بیماری یا حالت غیر طبیعی دیگر است.

تهویه بافت: موادی که قرار است برای مدت محدودی در تماس با بافت ها قرار گیرد تا به بازگشت به وضعیت سالم کمک کند.

TMD: به اختلال عملکرد مفصل گیجگاهی فکی (TMJD) مراجعه کنید.

TMJ: مفصل گیجگاهی فکی را ببینید.

توموگرافی: یک تکنیک اشعه ایکس که تصویری را نشان می دهد که مقطع دقیقی از ساختارهای بافتی را در عمق از پیش تعیین شده نشان می دهد.

فضای محدود به دندان: فضایی که توسط یک یا چند دندان از دست رفته ایجاد می شود که در هر طرف یک دندان وجود دارد.

چنبره: برآمدگی یا برآمدگی استخوانی. اگزوستوز را ببینید.

تراکئوتومی: یک روش جراحی برای ایجاد یک سوراخ در نای (نای) برای کمک به تنفس.

انتقالی: مربوط به یک گذر یا تغییر از یک موقعیت، حالت، فاز یا مفهوم به موقعیت دیگر.

انتقالی: عبور یا تغییر از یک موقعیت، حالت، فاز یا مفهوم به موقعیت دیگر (به عنوان مثال، دندانه‌ای انتقالی).

دندان های انتقالی: به دندان های مختلط اشاره دارد. با ظاهر شدن مولر اول دائمی شروع می شود و با لایه برداری دندان های شیری پایان می یابد.

پیوند: قرار دادن جراحی مواد بیولوژیکی از یک محل به محل دیگر.

پیوند دندان: انتقال دندان از یک سوکت به حفره دیگر، چه در یک فرد یا در فرد دیگر.

transseptal: از طریق یا در عرض سپتوم.

طرح درمان: راهنمای متوالی مراقبت از بیمار که با تشخیص دندانپزشک تعیین می شود و توسط دندانپزشک برای بازیابی و/یا حفظ سلامت مطلوب دهان و دندان استفاده می شود.

بیهوشی بلوک تقسیم سه قلو: به تعریف زیر بیهوشی مراجعه کنید.

تریسموس: توانایی محدود برای باز کردن دهان، معمولاً به دلیل التهاب یا فیبروز عضلات جویدن.

توبروزیته: برآمدگی روی استخوان.
U

بدون رویش: دندان/دندان هایی که به داخل حفره دهان نفوذ نکرده اند.

یک طرفه: یک طرفه; مربوط به یا تأثیر می گذارد اما یک طرف.

سیستم شماره گذاری دندان جهانی/ملی: مجموعه کد استاندارد ADA و HIPAA، که بیشتر در ایالات متحده استفاده می شود، که یک عدد منحصر به فرد (از 1-32) به دندان دائمی و یک حرف منحصر به فرد (A-T) به دندان اولیه اختصاص می دهد. این سیستم شامل کدهایی برای دندان های اضافی است. طرح کامل در دستورالعمل تکمیل فرم درخواست دندانپزشکی جامع ADA که به صورت آنلاین در https://www.ada.org/en/publications/cdt/ada-dental-claim-form ارسال شده است، نشان داده شده است.
V

روکش: به روکش لمینت مراجعه کنید.

عمودی بایت وینگ: تصویری از دندان با برجستگی مرکزی که روی آن دندان‌ها بسته می‌شوند و آن را در حالت عمودی نگه می‌دارند تا چندین دندان بالا و پایین را به طور همزمان بررسی کنند.

بعد عمودی: ارتفاع عمودی صورت با دندان هایی که در حالت انسداد قرار دارند یا به عنوان توقف عمل می کنند.

وستیبولوپلاستی: هر یک از یک سری روش های جراحی که برای افزایش ارتفاع نسبی برجستگی آلوئولی طراحی شده اند.

کشت ویروسی: مجموعه ای از نمونه به منظور جوجه کشی ویروس برای شناسایی.
دبلیو

الگوی مومی: شکل مومی که شباهت مثبت جسمی است که باید ساخته شود.
ایکس

خشکی دهان: کاهش ترشح بزاق که باعث ایجاد احساس خشکی و گاهی سوزش در مخاط دهان و/یا پوسیدگی دهانه رحم می شود.

اشعه ایکس: رادیوگرافی را ببینید.
Y

مخمر: یک اصطلاح کلی برای قارچی که به صورت . ارگانیسم تک سلولی هسته دار که معمولاً با جوانه زدن تکثیر می شود. برخی از مخمرها ممکن است با شکافت تکثیر شوند، بسیاری از آنها میسلیوم یا کاذب را تولید می کنند.
ز

استخوان زیگوماتیک: استخوان چهار گوش در دو طرف صورت که برجستگی گونه را تشکیل می دهد. رجوع به مالار شود.

ربع: یکی از چهار قسمت مساوی که قوس های دندانی را می توان به آن تقسیم کرد. از خط وسط قوس شروع می شود و به صورت دیستال تا آخرین دندان امتداد می یابد.

آر

ریشه ای: مربوط به ریشه.

شاخص ایمپلنت رادیوگرافی/جراحی: دستگاهی که برای ارتباط استئوتومی یا موقعیت فیکسچر با ساختارهای آناتومیک موجود طراحی شده است.

رادیوگرافی: تصویر یا تصویری که بر روی یک فیلم حساس به تشعشع، صفحه فسفر، امولسیون یا حسگر دیجیتال با قرار گرفتن در معرض تابش یونیزان تولید می شود.

rebase: فرآیند نصب مجدد پروتز با جایگزینی مواد پایه.

کلسیفیکاسیون مجدد: روشی که برای تشویق ترمیم ریشه بیولوژیکی نقص های جذب خارجی و داخلی استفاده می شود. رجوع به اپکسیشن شود.

کاهش:

کاهش بسته: تقریب مجدد بخش‌های یک استخوان شکسته بدون تجسم مستقیم بخش‌های استخوانی.

کاهش باز: تقریب مجدد بخش‌های استخوانی شکسته از طریق برش بافت‌های نرم مجاور و استخوان به هم انجام می‌شود.

دسترسی مستقیم کم

بی حسی بلوک منطقه ای: به تعریف زیر بیهوشی مراجعه کنید.

ایمپلنت مجدد، دندان: بازگشت دندان به آلوئول آن.

reline: فرآیند لایه برداری مجدد سمت بافت پروتز متحرک با مواد پایه جدید.

پروتز پارسیل متحرک: پروتز پارسیل متحرک جایگزینی مصنوعی برای یک یا چند دندان از دست رفته است که می تواند توسط بیمار خارج شود.

رزین: مواد رزینی از استرهای مختلف اسید اکریلیک، که به عنوان ماده پایه دندان مصنوعی، برای سینی ها یا سایر ترمیم ها استفاده می شود.

کامپوزیت بر پایه رزین: کامپوزیت را ببینید.

نفوذ رزین: استفاده از یک ماده رزین مهندسی شده برای نفوذ و پر کردن سیستم منافذ زیر سطحی ضایعه پوسیدگی اولیه برای تقویت، تثبیت و محدود کردن پیشرفت ضایعه و همچنین پوشاندن لکه های سفید قابل مشاهده.

نگهدارنده:

نگهدارنده ارتودنسی – وسیله ای برای تثبیت دندان ها پس از درمان ارتودنسی.

نگهدارنده پروتز – بخشی از پروتز که یک پروتز را به دندان تکیه گاه، اباتمنت ایمپلنت یا بدنه ایمپلنت متصل می کند.

پر کردن رتروگراد: روشی برای آب بندی کانال ریشه با تهیه و پر کردن آن از نوک ریشه.

تجدید نظر: عمل تجدید نظر; روش دوم یا بیشتر جراحی برای اصلاح یک وضعیت.

ریشه: قسمت آناتومیک دندان که توسط سمان پوشیده شده و در حفره (حفره) دندان قرار دارد که توسط دستگاه پریودنتال متصل می شود. بخش رادیکولار دندان

ریشه باقیمانده – ساختار ریشه باقی مانده به دنبال از دست دادن بخش اصلی (بیش از 75٪) از تاج.

کانال ریشه: بخشی از حفره پالپ در داخل ریشه دندان. محفظه درون ریشه دندان که حاوی پالپ است.

درمان ریشه: درمان بیماری و آسیب های پالپ و شرایط پری رادیکولار مرتبط.

روت پلنینگ: یک روش درمانی طراحی شده برای حذف سمنتوم یا عاج سطحی که زبر، آغشته به سنگ یا آلوده به سموم یا میکروارگانیسم ها است.

مراقبت های پیگیری معمول: مراقبت های بعدی را ببینید

مراقبت های معمول پس از زایمان: مراقبت های بعدی را ببینید

مراقبت های معمول پس از عمل: مراقبت های بعدی را ببینید

سد لاستیکی: یک تکنیک مانعی که برای جلوگیری از عبور بزاق یا رطوبت یا ایجاد یک میدان عمل مجزا استفاده می شود.
اس

غده بزاقی: غدد برون ریز که بزاق تولید می کنند و آن را به داخل دهان تخلیه می کنند. اینها شامل غدد پاروتید، غدد زیر فکی و غدد زیر زبانی است.

جرم گیری: از بین بردن پلاک، جرم و لکه از روی دندان ها.

سیلانت: ماده ای رزینی است که برای اعمال روی سطوح اکلوزال دندان های خلفی برای جلوگیری از پوسیدگی اکلوزال طراحی شده است.

sedation: به تعاریف تحت بیهوشی مراجعه کنید.

پر کردن آرام بخش: ترمیم موقتی که برای تسکین درد انجام می شود.

ضمیمه نیمه دقیق: یک اکستنشن فلزی سفت و سخت ساخته شده از یک پروتز جزئی ثابت یا متحرک که در ترمیم گچ قرار می گیرد و امکان حرکت بین اجزا را فراهم می کند. اتصالات با اجزای پلاستیکی را اغلب اتصالات نیمه دقیق می نامند. (به واژه نامه اصطلاحات پروتز، ویرایش نهم، ©Academy of Prosthodontics مراجعه کنید).

sextant: یکی از شش بخش نسبتاً مساوی که می توان قوس دندانی را به آن تقسیم کرد، به عنوان مثال: شماره دندان 1-5. 6-11; 12-16; 17-21; 22-27; 28-32. گاهی اوقات برای ثبت نمودار پریودنتال استفاده می شود.

سیالودوکوپلاستی: روش جراحی برای ترمیم نقص و/یا ترمیم بخشی از مجرای غدد بزاقی.

سیالوگرافی: بررسی مجاری و غدد بزاقی با رادیوگرافی پس از تزریق یک محیط رادیواپاک.

سیالولیتوتومی: روش جراحی که در آن سنگ درون غده بزاقی یا مجرای آن به صورت داخل دهانی یا خارج دهانی برداشته می شود.

شکستگی ساده: شکستگی در استخوانی که در معرض آلودگی خارجی نیست.

سایت: اصطلاحی است که برای توصیف یک ناحیه، موقعیت یا مکان واحد استفاده می شود. برای روش های پریودنتال، ناحیه ای از فرورفتگی بافت نرم روی یک دندان یا نقص استخوانی مجاور یک دندان واحد. همچنین برای نشان دادن نقایص بافت نرم و/یا نقایص استخوانی در موقعیت های بی دندانی دندان استفاده می شود.

نگهدارنده فضا: وسیله ای غیرفعال که معمولاً در جای خود سیمان می شود و دندان ها را در موقعیت خود نگه می دارد.

مشخصات شماره 3950: این طرح (ANSI/ADA/ISO Specification No. 3950–1984 Dentistry Designing System for Tooth and Areas of Oral Cavity) برای شناسایی نواحی حفره دهان و همچنین شماره گذاری منحصر به فرد دندان های دائمی و اولیه طراحی شده است. دندان های اضافی با استفاده از این استاندارد هنوز شناسایی نشده اند.

اسپلینت: وسیله ای است که برای حمایت، محافظت یا بی حرکت کردن ساختارهای دهانی که شل شده، کاشته شده اند، شکسته شده یا آسیب دیده اند استفاده می شود. همچنین به دستگاه های مورد استفاده در درمان اختلالات مفصل گیجگاهی فکی اشاره دارد.

استوماتیت: التهاب غشای دهان.

استرس شکن: بخشی از پروتزهای منتقله از دندان و/یا بافتی که برای تسکین دندانهای پایه و بافتهای نگهدارنده آنها از فشارهای مضر طراحی شده است.

مدل مطالعه: مدل گچی یا سنگی دندان ها و بافت های مجاور. گچ تشخیصی نیز نامیده می شود. به گچ تشخیصی مراجعه کنید.

دندان جانشین: A